ಕನಸುಗಳೆ ಬಾರದಿರಿ ಎನ್ನ ಮನದಂಗಳಕೆ
ನನಸಾಗೋ ಪರಿ ಇಲ್ಲ ಏತಕೀ ಬಯಕೆ
ಅಂಗಳದ ತುಂಬೆಲ್ಲ ನಿಮ್ಮದೇ ಗೋರಿಯಿದೆ
ಅದರೊಳಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಕೊಳೆಯುವಿರಿ ಏಕೆ?
ಎಷ್ಟೊಂದು ಮನಸಿಹುದು ಎಷ್ಟೊಂದು ಬದುಕಿಹುದು
ಆಟವಾಡಲು ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಮನ ಬೇಕೆ?
ಮನದ ಕಣ್ಣನು ಮುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತಿಹೆನು ನಾನಿಲ್ಲಿ
ನಿಮ್ಮ ಬರುವಿಕೆಯ ನೆನೆದು ಭಯದಲ್ಲಿ
ಬೀಜವನು ಬಿತ್ತುತಲಿ ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯದಿರಿ
ಮುಚ್ಚಿಹೋಗುವುದೆನ್ನ ಮನದ ಮನೆ ಬೆಳಕು
ಬೆಳಕು ಬರುತಿರಲೆಂದೆ ಮನದ ಬಾಗಿಲ ತೆರೆದೆ
ನುಗ್ಗಿ ಬರದಿರಿ ನೀವು ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು
ಉಗಮವೆಲ್ಲಿಹುದೋ ಅಂತ್ಯವಿಹುದಿಲ್ಲಿ
ನಿಮ್ಮ ಪೋಷಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿ ನಾ ಸಾಕಲೆಲ್ಲಿ?
ಬಲವಿಲ್ಲ ತೋಳಿನಲಿ ಛಲವಿಲ್ಲ ಮನಸಿನಲಿ
ಸಾಕಾರವಿನ್ನೆಲ್ಲಿ ದುರ್ವಿಧಿಯ ಬಾಳಿನಲಿ
ಒಡೆದು ಗೋರಿಯನೆಲ್ಲ ಬೀಳ್ಕೊಡುವೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು
ಹುಡುಕಿ ಹೋಗಿರಿ ನೀವು ಹೊಸ ತಂಗುದಾಣ
ಬಾರದಿರಿ ಕನಸುಗಳೆ ಮರಳಿ ನನ್ನಯ ಬಳಿಗೆ
ಖಾಲಿಯಾಗಿಯೇ ಇರಲಿ ನನ್ನ ಮನದಂಗಣ
Sunday, August 31, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment