ನೋವೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ ನಗುವೆಲ್ಲ ನಿನಗಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನಲ್ಲೆ ನನ್ನ ನೋವೆಲ್ಲ ಮಾಸಲಿ
ಸಿಹಿಯೆಲ್ಲ ನಿನಗಿರಲಿ ಕಹಿಯೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ
ಸಿಹಿಕಹಿಯು ಬೆರೆತು ಬದುಕು ಬೇವು ಬೆಲ್ಲವಾಗಲಿ
ನೀ ಕಡಲು ನಾ ತೀರ ಇರುವೆ ಎಂದು ಜೊತೆಗೆ
ರಭಸದಲೆಯ ಅಪ್ಪುಗೆಗೆ ನನ್ನನ್ನೆ ಸವೆಸಿಬಿಡುವೆ
ನೀ ಬಾನು ನಾ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟುವಾಸೆ ನಿನ್ನನು
ಬೀಸಿ ಬಂದ ಗಾಳಿಗೆ ನಾ ಎಲ್ಲೋ ತೇಲುತಿಹೆನು
ನಾ ಮಳೆಯು ನೀಧರೆಯು ನನ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರಿ ಬಿಡುವೆ
ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಮಣ್ಣ ಕಂಪು ಮಾತ್ರ ನನ್ನದಾಗಿದೆ
ದಿನವೆಲ್ಲ ನಾ ಸುರಿದು ತೊಳೆವೆ ನಿನ್ನ ಕೊಳೆಯ
ಬಾಯಾರದಿರು ನೀನೆಂದು ಸುರಿವೆ ವರ್ಷಧಾರೆಯ
ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಖುಶಿಗಾಗಿ ನಾ ನನ್ನೆ ಧಾರೆ ಎರೆವೆ
ನಿನ್ನಾಸೆಯ ಸಾಕಾರಕೆ ನಾ ನನ್ನೆ ಬಲಿಯ ಕೊಡುವೆ
ನಿನ್ನ ಮಾತೆ ನನ್ನ ಮಾತು ಮಾತೇ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ
ನಿನ್ನುಸಿರೇ ನನ್ನುಸಿರು ಉಸಿರಲ್ಲೇ ಕಲೆತು ಹೋಗಿಹೆ
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಈ ಬಂಧ ಬಿಡಿಸಲಾಗದೆಂದಿಗೂ
ದೇಹ ಆತ್ಮ ಬೆರೆತಂತೆ ಬೆರೆತು ಒಂದನೊಂದು
ಆತ್ಮ ತೊರೆದು ಹೋದೊಡೆ ದೇಹವಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ
ನೋವೆಲ್ಲ ದೇಹಕೆ ಆತ್ಮ ಅಮರ ಜಗದಲಿ
Sunday, June 29, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ನಿಮ್ಮೀ ಸುಂದರ ಕವನ ...
Post a Comment