Saturday, June 28, 2008

ಅಗಲಿಕೆ

ಕನಸಿನಲ್ಲೂ ಕಾಡುತಿರುವ ನೆನಪು ನಿನ್ನದೇ
ಬಾಳೆಲ್ಲವ ಬರಿದಾಗಿಸಿ ನೀನೆಲ್ಲಿ ಅವಿತಿಹೆ?

ನಿದ್ದೆ ಅಮಲಿನಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಹೀಗೇಕೆ ಕಾಡಿಹೆ?
ಎದ್ದು ಕುಳಿತರೆಲ್ಲ ಶೂನ್ಯ ಭ್ರಮೆಯು ನಿನ್ನದೇ
ನಾ ಕಂಡ ಮೊದಲ ಕನಸು ನೀನೇ ಪ್ರಿಯತಮೆ
ಧ್ಯಾನ ಧ್ಯೇಯ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆಲ್ಲ ನೀನೆಯೇ

ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ಎದೆಯ ವೀಣೆ ತಂತಿ ಮೀಟಿದೆ
ಸರಿಗಮಗಳ ಬೆರೆಸಿ ಪ್ರೇಮ ರಾಗ ನುಡಿಸಿದೆ
ತೇಲಿ ಹೋದೆ ಅಂದು ನಾನು ನಾದದಲೆಯಲಿ
ವೀಣೆ ಒಡೆದೆ ತಂತಿ ಮುರಿದೆ ಪ್ರೇಮ ಮಣ್ಣಲಿ

ನಿನ್ನೊಲವ ಕಂಪು ನುಡಿಯ ಇಂಪು ಮರೆಯದಾದೆನು
ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶ ತಂದ ಸೊಂಪು ಹಿತವ ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣೆನು
ಎದಯಲಿಂದು ಮೂಕ ರಾಗ ಕೇಳು ಗೆಳತಿಯೇ
ಕೇಳದಾದೆ ಹೇಳದಾದೆ ಪ್ರೇಮಿಗೀಗತಿಯೇ

ನನ್ನ ಚಿತೆಯ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಬೆಳಗಲಿ
ಭಸ್ಮದೆಲ್ಲ ಕಣ ಕಣವೂ ನಿಂದೇ ಹೆಸರಲಿ
ತೊಳೆದುಬಿಡು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೆನಪ ಹೊಳೆಯಲಿ
ಮಗುವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬರುವೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲಿ

1 comment:

Unknown said...

Hai
I am really happy to read your poems.
yours
Preethi