ಮನದನ್ನೆ

ಬೆಳಕೇ ಇರದ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೇ ಬೆಳಕು
ಮೌನದ ಬೆಂಗಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಉಸಿರೇ ಪಲುಕು
ನೊಂದು ಬೆಂದ ಈ ಮನಕೆ ನಿನ್ನ ನಗುವೇ ಬದುಕು
ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಲು ಬರುವೆ ಒಡನೆ ಜೊತೆಯ ನೀಡು ಅದಕೂ

ನಿನ್ನ ಸಂಗದೆ ಮಾತೇ ಬೇಡ ಮೌನವೇ ಹಿತಕರ
ಒಂದು ನೋಟದ ಖುಶಿಯೆ ಸಾಕು ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಸುಮಧುರ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ತುಳುಕಿದೆ ಸಪ್ತ ಸಾಗರ
ನಗುವಿನಲ್ಲೇ ಹೊಳೆಯುತಿಹನು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಚಂದಿರ

ನೋವಿನಲ್ಲೂ ನಲಿವಿನಲ್ಲೂ ಕೈಯ ಬಿಡೆನು ಎಂದೆ
ಕೊಟ್ಟ ಮಾತು ಏನಾಯಿತು ನೀ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ನಿಂದೆ
ಎನಿತು ದೂರವಿದ್ದರೇನು ಮೈಮನದೆ ನೀ ತುಂಬಿದೆ
ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಪುಷ್ಪವನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪೊಜೆಗೆ ತಂದೆ

ತಳ್ಳದಿರು ದೂರ ಎನ್ನ ಸಹಿಸೆ ನಾ ಅನಾದರ
ಒಲವ ಕುಡಿಯ ಚಿವುಟಿ ಹೊರಟೆ ಎನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ದೂರ
ಸತ್ತು ಸತ್ತು ಬದುಕಿ ಉಳಿದೆ ನಾ ನಿನಗೋಸ್ಕರ
ಆದರಿಂದು ಬದುಕಿ ಸತ್ತೆ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾ ನಶ್ವರ