ಏನೋ ಹೇಳಿತದು ನನ್ನೀ ಹೃದಯ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ
ಪಿಸು ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಲು ಹೊರಟೆ ದನಿಯೇ ಬರದೀಗ
ಏರುತಲಿರುವುದು ನನ್ನೆದೆ ಬಡಿತ ನೀನೆದುರಿರುವಾಗ
ಕಣ್ಣದು ನಾಚಿ ನೆಲ ನೋಡುವುದು ರೋಮಾಂಚನವೀಗ
ಎದೆ ಭೂಮಿಯಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಬೀಜವು ಮೊಳೆತು ಬಿಟ್ಟಿತೇನೋ
ರಸ ಸಾಗರದಲಿ ಒಲವ ಕಮಲವು ಅರಳಿ ನಿಂತಿತೇನೋ
ಮುದ್ದು ಮನಸಿನ ಮುಗ್ಧ ಪ್ರೇಮಕೆ ನಾ ವಶವಾಗಿಹೆನು
ಮೃದುಲ ಭಾವವದು ಅಂಕೆಗೆ ಸಿಲುಕದೆ ನಾ ಶರಣಾಗಿಹೆನು
ಏನೂ ಅರಿಯದ ನನ್ನಯ ಮನದಲಿ ಆಸೆಯ ಭೋರ್ಗರೆತ
ನಲುಗಿ ಹೋದೆ ನಾ ತಡೆಯಲಾಗದೇ ಅಲೆಗಳ ಏರಿಳಿತ
ನವಭಾವಗಳು ತುಂಬಿ ಬಂದಿವೆ ಹೇಳಲು ಪದವಿಲ್ಲ
ನೂರು ರಾಗಗಳ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಮೀಟಿದೆ ಹಾಡಲು ಕೊರಳಿಲ್ಲ
ನೀ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಭುವಿಯೇ ಸ್ವರ್ಗ ಬೇಡ ಇನ್ನೇನು
ನೀ ನಕ್ಕರೆ ಹೊಳೆವ ವಜ್ರದ ಹಾಗೆ ಬೇಡ ಆ ಹೊನ್ನು
ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ ನಾ ಮೈಮರೆವೆ ಜಗದ ನೂರುಚಿಂತೆ
ಸಿಹಿ ಮುತ್ತೊಂದು ಕೊಟ್ಟರೆ ನೀನು ಸವಿ ಜೇನುಂಡಂತೆ
ನಿತ್ಯ ವಸಂತ ತರುವುದು ಧರೆಗೆ ನಮ್ಮೀ ಶುಭಮಿಲನ
ಎಲ್ಲೆಡೆಯಿಂದೂ ಕೇಳಿಬರುತಿದೆ ಕೋಗಿಲೆ ಕುಹುಗಾನ
ಮಳೆ ಬಿಸಿಲುಗಳು ಒಮ್ಮಲೇ ಬರಲು ಸುಂದರವೀ ಗಗನ
ಚೆಂದದ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲನು ನೋಡಲು ಬೇಕೀ ಹವಾಮಾನ
ಜನುಮಾಂತರದ ಪರಿಚಯವೇನೋ ಎಂದಿದೆ ಒಳಮನಸು
ಏನೂ ಅರಿಯದ ಅಭಿನಯ ಮಾಡಿದೆ ನಿನ್ನಲೇಕೋ ಮುನಿಸು
ಕೋಟಿ ಜನುಮಕೂ ನೀ ಜೊತೆಯಾಗು ಜೀವನ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ
ನಿನ್ನೊಡಗೂಡಿ ಅಡಿಯ ಇಡುವೆನು ಹೂಮುಳ್ಳೇನೇ ಇರಲಿ
Sunday, October 5, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment