ಅನುರಾಗ ಮಂದಿರದೆ ನಿನ್ನದೇ ಪ್ರತಿಮೆಯಿದೆ
ಮನದ ದೇಗುಲದಲ್ಲಿ ನೀ ದೇವನಾಗಿಹೆ
ಭಾವಗಳ ಲಹರಿಯಲಿ ನಿನ್ನದೇ ರಾಗವಿದೆ
ಹಾವಭಾವದಲೆಲ್ಲ ನಿನ್ನದೇ ಎರಕವಿದೆ
ಎಲ್ಲ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲು ನೀನೇ ಸುಳಿದಾಡುತಿಹೆ
ಯೊಚನೆಯಲೆಲ್ಲವೂ ನೀ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿಹೆ
ಸೂಚನೆಯೆ ಇಲ್ಲದೆ ಮನವ ಕದ್ದೊಯ್ದಿರುವೆ
ಯಾತನೆಯ ಸಹಿಸೆ ನಾ ನೀನೆದುರು ಬಾರದೆ
ಕಣ್ತುಂಬ ನಿನ್ನ ತುಂಬೋ ಆಸೆ ಈಡೇರಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಸಮ್ಮುಖದಿ ಮಾತುಗಳೇ ಬರುತಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣು ಬೆರೆಸಿ ನೋಡುವ ಬಯಕೆ
ಸೋತು ಹೋಗುವೆನೆಂಬ ಶಂಕೆ ಮನದೊಳಗೆ
ಪ್ರೀತಿ ಹೋಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನೀ ಮೇರು ಶಿಖರ
ಬಾಳ ಬಾಂದಳದಿ ನೀ ಹೊಳೆವ ಭಾಸ್ಕರ
ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಬೆಳಕಕೊಡು ಮನದ ಕತ್ತಲೆ ನೀಗಿ
ಬರಡಾದ ಬದುಕಿನಲಿ ನೀನು ಬಾ ಹಸಿರಾಗಿ
ಎಷ್ಟೊಂದು ರೀತಿಯಲಿ ನಾ ಒಲವ ಬಿಂಬಿಸಿಹೆ
ನೀನೆಂದು ಹೇಳಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಮನದನಿಸಿಕೆ
ಬದುಕನ್ನೆ ಅರ್ಪಿಸುವೆ ನಿನಗಾಗಿ ಪ್ರಿಯಸಖನೆ
ನಿನ್ನ ಬಾಳಲಿ ನಾನು ಏನೆಂದು ಹೇಳೊಮ್ಮೆ
ಕ್ಷಣಕ್ಷಣವು ಮನದೊಳಗೆ ನೀ ನನ್ನ ಕಾಡುತಿಹೆ
ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಯು ನೀನೆ ಉತ್ತರವ ನಾ ಕಾಣೆ
ನಿನ್ನದೇ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಾ ಜಗವ ನೋಡುತಿಹೆ
ಮಣ್ಣಾದ ಮೇಲೆಯೂ ನಿನ್ನನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ
Sunday, October 5, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment