ನೋವು ನಲಿವು

ನೋವೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ ನಗುವೆಲ್ಲ ನಿನಗಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನಲ್ಲೆ ನನ್ನ ನೋವೆಲ್ಲ ಮಾಸಲಿ
ಸಿಹಿಯೆಲ್ಲ ನಿನಗಿರಲಿ ಕಹಿಯೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ
ಸಿಹಿಕಹಿಯು ಬೆರೆತು ಬದುಕು ಬೇವು ಬೆಲ್ಲವಾಗಲಿ

ನೀ ಕಡಲು ನಾ ತೀರ ಇರುವೆ ಎಂದು ಜೊತೆಗೆ
ರಭಸದಲೆಯ ಅಪ್ಪುಗೆಗೆ ನನ್ನನ್ನೆ ಸವೆಸಿಬಿಡುವೆ
ನೀ ಬಾನು ನಾ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟುವಾಸೆ ನಿನ್ನನು
ಬೀಸಿ ಬಂದ ಗಾಳಿಗೆ ನಾ ಎಲ್ಲೋ ತೇಲುತಿಹೆನು

ನಾ ಮಳೆಯು ನೀಧರೆಯು ನನ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರಿ ಬಿಡುವೆ
ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಮಣ್ಣ ಕಂಪು ಮಾತ್ರ ನನ್ನದಾಗಿದೆ
ದಿನವೆಲ್ಲ ನಾ ಸುರಿದು ತೊಳೆವೆ ನಿನ್ನ ಕೊಳೆಯ
ಬಾಯಾರದಿರು ನೀನೆಂದು ಸುರಿವೆ ವರ್ಷಧಾರೆಯ

ನಿನ್ನ ಬದುಕ ಖುಶಿಗಾಗಿ ನಾ ನನ್ನೆ ಧಾರೆ ಎರೆವೆ
ನಿನ್ನಾಸೆಯ ಸಾಕಾರಕೆ ನಾ ನನ್ನೆ ಬಲಿಯ ಕೊಡುವೆ
ನಿನ್ನ ಮಾತೆ ನನ್ನ ಮಾತು ಮಾತೇ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ
ನಿನ್ನುಸಿರೇ ನನ್ನುಸಿರು ಉಸಿರಲ್ಲೇ ಕಲೆತು ಹೋಗಿಹೆ

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಈ ಬಂಧ ಬಿಡಿಸಲಾಗದೆಂದಿಗೂ
ದೇಹ ಆತ್ಮ ಬೆರೆತಂತೆ ಬೆರೆತು ಒಂದನೊಂದು
ಆತ್ಮ ತೊರೆದು ಹೋದೊಡೆ ದೇಹವಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ
ನೋವೆಲ್ಲ ದೇಹಕೆ ಆತ್ಮ ಅಮರ ಜಗದಲಿ

ಪ್ರೀತಿ ಬಂದಾಗ

ತಿಳಿಯಾದ ಎದೆಗೊಳವ ನೀ ಬಂದು ಕಲಕಿದೆ
ಹಾಯಾಗಿದ್ದ ನಾನಿಂದು ನಿನ್ನಿಂದ ನಲುಗಿ ಹೋದೆ
ಬಿಳಿ ಹಾಳೆಯಂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮನದ ಪುಸ್ತಕದೆ
ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ನೀ ಬಂದು ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಬರೆದೆ

ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನನಗೆ ಇಂಥ ಅನುಭವ
ಅರಿಯದೇ ಬಂದ ಪ್ರೀತಿ ತಂತು ಈ ಸಿಹಿ ನೋವ
ಏನೋ ಕಳೆದ ಏನೋ ಪಡೆದ ಮಿಶ್ರ ಭಾವನೆ
ಏನಾಗುತಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಅರಿಯದಾದೆ ನಾನೇ

ಮುಚ್ಚಿದ್ದ ಎದೆಕದವ ನೀ ಬಂದು ತೆರೆದೆ
ನೀ ತಂದ ಹೊಸ ಬೆಳಕು ತನುಮನವ ತುಂಬಿದೆ
ಪ್ರೀತಿ ಕುರುಡು ಅನ್ನೋ ವಾದ ನಾನಿಂದು ಒಪ್ಪಲಾರೆ
ಅದೇ ಬೆಳಕು ಅದೇ ಬದುಕು ಅದರಿಂದಲೇ ಈ ಧರೆ

ಎದೆಯ ಹಕ್ಕಿ ಹಾರಾಡಿದೆ ತುಂಬಿ ಬಾನಿನಗಲ
ಮುಟ್ಟುವಾಸೆ ಮೇಲೇರಿ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಬಿಳಿ ಮುಗಿಲ
ಒಲವು ಮೂಡಿ ಬಂದಾಗ ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಸುಂದರ
ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬದುಕು ಹೂವ ಹಂದರ

ಸುಂದರಿ

ಒಂದೇ ಒಂದು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೃದಯ ವೀಣೆ ಮೀಟಿದೆ
ಒಂದೇ ಒಂದು ನೋಟದಲ್ಲಿ ಎದೆಯ ಕದವ ತಟ್ಟಿದೆ
ಒಂದೇ ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಪೂರ ಭರಿಸಿದೆ
ಒಂದೇ ಒಂದು ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ಮನದ ಆಸೆ ತಿಳಿಸಿದೆ

ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆ ದನಿಯೊಳಗೇ ಎದೆಯ ಬಡಿತ ಬೆರೆಯಿತು
ಕಾಲಗೆಜ್ಜೆ ದನಿಗಳಲ್ಲೇ ಹೃದಯ ಜಾರಿ ಹೋಯಿತು
ಕೈಯ ಬಳೆಯ ನಾದಕೇ ಮನವೆಲ್ಲ ಸೋತಿತು
ನಿನ್ನ ತನುವ ಪರಿಮಳಕೇ ಮೈಮರೆತೇ ಹೋಯಿತು

ಕೋಲ್ಮಿಂಚೋ ನಿನ್ನ ನಗುವೋ ಅರಿಯದಾದೆ ನಾನು
ಆ ಚಂದ್ರನ ಚಂದ್ರಿಕೆಯೇ ಸುರಿದಂತಿಹೆ ನೀನು
ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಅರಗಿಣಿಯೇ ಎರಕ ಹೊಯ್ದು ಜೇನು
ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನವಿಲನ್ನೇ ನಾಚಿಸಿರುವೆ ನೀನು

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಹೊಳಪಿನಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಕರಗಿ ಹೋದ
ನಿನ್ನ ಒನಪು ಒಯ್ಯಾರಕೆ ಮದನ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದ
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೆ ಮೊದಲು ಕಂಡ ನಿನ್ನ ಅಂದ ಚೆಂದ
ಸೆರೆ ಹಿಡಿದೆ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲೇ ನೋಡಿದಾಗಿನಿಂದ

ಯಾವ ಕವಿಯು ಕಾಣದಂತ ಅಪರೂಪದಂದ ನಿಂದು
ನಾನು ಹೇಗೆ ಹೊಗಳಲಿ ಪದವೇ ನನಗೆ ಸಿಗದು
ಜೋಡಿಸಿಹೆ ಪದಗಳನು ಕವಿಯಾಗ ಹೊರಡಲೆಂದು
ನಿನಗಾಗೇ ಬರೆದಿರುವೆ ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾಲನಿಂದು

ನೀನೆಲ್ಲಿರುವೆ

ಕಾಣದ ಸುಖವೆ ನೀನೆಲ್ಲಿರುವೆ
ಹುಡುಕುತ ನಿನ್ನ ನಾ ಬಳಲಿರುವೆ
ಬಯಸಿ ಬಂದರೆ ನೀ ಸಿಗಲಾರೆ
ಸಿಗದೆ ಹೋದರೆ ನಾ ಇರಲಾರೆ

ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೀ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು
ಸಂತೋಷದ ಕ್ಷಣಕೆ ಹೊಡೆಯುವೆ ಕಲ್ಲು
ಏನದು ಮುನಿಸು ನನ್ನಯ ಮೇಲೆ
ಏಕೆ ಕಾಡುವೆ ಮೀರುತ ಎಲ್ಲೆ

ಹಣದಲ್ಲಿರುವೆಯೋ ಗುಣದಲ್ಲೋ
ಋಣದಲ್ಲಿರುವೆಯೋ ಮರಣದಲೊ
ಬದುಕ ಹಾದಿಯನೇ ತೊರೆದಿಹೆ ನೀ
ನನ್ನಯ ಪಾಲಿಗೆ ಮರೀಚಿಕೆ ನೀ

ಒಲವಲಿ ಸುಖವಿದೆ ಎನ್ನುವರು
ಗೆಲುವಲಿ ಬಲವಿದೆ ಎನ್ನುವರು
ಒಲವು ಗೆಲುವುಗಳ ಬಲ ನೀನು
ಸೋಲು ನೋವುಗಳ ಕುಲ ನಾನು

ದ್ವೇಷ ಮತ್ಸರಗಳ ತೊರೆ ನೀನು
ಪಕ್ಷಪಾತಗಳ ಬಿಡು ನೀನು
ಸಹೃದಯದ ಬದುಕಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡು
ತೊರೆಯುವ ಮಾತ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು

ನಿನ್ನ ರೂಪಗಳೋ ಹಲವು ಥರ
ಬಯಸೋ ಮನಸಿನ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ
ನೀನೇ ಇರದಿರೆ ಬದುಕಿದು ಭಾರ
ನಾಳೆಯ ಹಾದಿ ಸಾಗದು ದೂರ

ನಲ್ಲೆ

ಕೋಟಿ ತಾರೆ ಸೇರಿದರೂ ಒಬ್ಬ ರವಿಗೆ ಸಮನೆ
ನೂರು ಹಣತೆ ಬೆಳಗಿದರೂ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಸೊನ್ನೆ
ಎನಿತು ಗಾನವಿದ್ದರೇನು ಕೋಗಿಲೆ ದನಿ ಮುಂದೆ
ಯಾವ ಮಾತು ರುಚಿಸದು ನಿನ್ನ ಸವಿಯ ಸೊಲ್ಲ ಮುಂದೆ

ಕಣ್ಗಳಲ್ಲೆ ಕವನ ಬರೆದೆ ಅದ ಓದಲು ನಾನಿಣುಕಿದೆ
ಕಣ್ಣ ತುಂಬ ನಂದೇ ಬಿಂಬ ನಾನೇ ಕವನವಾಗಿಹೆ
ನಿನ್ನ ತೋಳ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ ಜಗದ ಸುಖವೇ ಅಡಗಿದೆ
ಹೊರಬರುವ ಆಸೆಯಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲೆ ನನ್ನ ಬದುಕಿದೆ

ನೆನೆ ನೆನೆದು ಖುಶಿಯ ಪಡುವೆ ಆ ಮೊದಲ ಚುಂಬನ
ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯ ಮುತ್ತಲ್ಲೂ ಏನೋ ಒಂದು ಹೊಸತನ
ನೀನಿಲ್ಲದ ಆ ಇರುಳಲಿ ಬೆಳದಿಂಗಳೂ ಸುಡುವುದು
ಹಿಂಡುತಿರುವ ನೆನಪಿನಿಂದ ಕಣ್ ರೆಪ್ಪೆಯೆ ಮುಚ್ಚದು

ತೇಲುವೆನೋ ಮುಳುಗುವೆನೋ ನಿನ್ನೊಲವ ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ
ತೇಲುವಾಸೆ ಮುಳುಗಿಸದಿರು ಬಾಳ ನೌಕೆಯಲ್ಲಿ
ಇಷ್ಟು ಕಾಲ ಸರಿದರೂ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಾಳ ಅರಿಯೆನು
ಆಳಕಿಳಿದು ತಿಳಿಯ ಕಲಕೋ ಸಾಹಸ ನಾ ಮಾಡೆನು

ನೂರಾರು ಜನ್ಮದಲ್ಲು ಕೂಡ ಸಿಗದು ಇಂಥ ಒಲವು
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಜಲದೆ ಮೀವ ಬಯಕೆ ಪ್ರತಿಯ ಸಲವು
ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಋಣದ ಭಾರ ತೀರುವ ಪರಿಯೆಂತು?
ಹೃದಯದಲ್ಲೇ ಗುಡಿಯ ಕಟ್ಟಿ ಪೊಜಿಪೆ ನಾನೆಂದೂ

ಪ್ರಾಣ ಸಖಿ

ನೀನೇ ತಾನೇ ಕಲಿಸಿದೆ ಈ ಬದುಕ ಪ್ರೀತಿಸಲು
ಅಂದೇ ಶುರುವಾಯಿತು ಬದುಕಿನ ಹೊಸ ಮಜಲು
ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟೆ ನಿನ್ನೆದುರು ಮನದೊಳಗಿನ ಅಳಲು
ಹಗುರಾಯಿತು ಮನಸು ಹಿತನುಡಿಯ ಕೇಳಲು

ನಿನ್ನ ನಗುವು ನನ್ನೆಲ್ಲ ನೋವುಗಳ ಮರೆಸುವುದು
ಒಂದೊಂದು ಮಾತಿಗೂ ಎದೆಯ ವೀಣೆ ಮಿಡಿವುದು
ನನ್ನೊಳಗಿನ ರಾಗಕೆ ನೀನೇ ಭಾವವಾಗಿಹೆ
ಕುಣಿಯುತಿರುವ ಹೃದಯಕೆ ನೀನೇ ತಾಳವಾಗಿಹೆ

ಮಳೆಸುರಿದು ತಿಳಿಯಾದ ನೀಲಿ ಬಾನು ನೀನು
ಅಷ್ಟೇ ಶುಭ್ರ ನಿನ್ನ ಮನಸು ಹೇಳಲಿ ಇನ್ನೇನು
ನನ್ನ ದುಃಖ ಮರೆಸುವಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ನಿನ್ನದೇ
ನಾನೆಂದೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ನೋವು ಏನಿದೆ?

ಪ್ರೀತಿ ಎನ್ನಲಾರೆ ಇದನು ಬರೀ ಸ್ನೇಹ ಅನ್ನುತಿಲ್ಲ
ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಈ ಬಂಧಕೆ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಿಲ್ಲ
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಡವಳಿಕೆಗೂ ನೀನೇ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ತುಂಬಿಹೆ
ನಾ ಸೋತರೆ ಹುರಿದುಂಬುವ ಚೇತನವು ನೀನೆಯೆ

ನಿನ್ನ ನೋಡಲೆನಿಸಿದಾಗ ಹೃದಯದಾಳಕಿಳಿಯುವೆ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿಯೆ ಬಿಡಿಸಿಹೆ ನಾ ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರ ಅರಿಯದೆ
ಅಲೆಗಳಂತೆ ಕುಣಿದಿಹೆ ನೀ ಎದೆಯ ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ
ಭೋರ್ಗರೆದಿದೆ ಕಡಲು ಆ ನಿನ್ನ ಕುಣಿತದಲ್ಲಿ

ನಿನ್ನ ಖುಶಿಯ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಾಲ ಕೊಡುವೆಯಾ?
ಮರಳಿ ಪಡೆವ ಆಸೆ ಬಿಡು ನಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ತಿಳಿಯೆಯಾ?
ಬರಿಯ ನಲಿವು ಬೇಡುತಿಲ್ಲ ನೋವು ಕೂಡ ಹಂಚಿಕೋ
ನಿನ್ನ ನೋವು ನಲಿವೆಲ್ಲಕೂ ನಾನೂ ಭಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೋ

ಏಕಾಂತದ ಸಂಜೆ

ಈ ಸಂಜೆಯ ಏಕಾಂತವ ನಾ ಕಳೆಯಲಿ ಹೇಗೆ?
ನಿನ್ನ ನೆನಪು ತಂದಿದೆ ಇಂದು ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಬೇಗೆ
ಚುಮುಗುಡುತಿಹ ಚಳಿಯಲ್ಲೂ ಬೆವರುತಿದೆ ತನುವು
ನೀರವತೆಯ ಒಂಟಿತನವೇ ತಂದಿದೆ ಈ ನೋವು

ಆ ರವಿಗೂ ದಣಿವಾಗಿ ಹೊರಟಿಹ ತೆರೆಮರೆಗೆ
ಆ ಚಂದ್ರನ ಆಗಮನಕೆ ಸಂತಸ ಭೂರಮೆಗೆ
ಹೊಂಬೆಳಕಿನ ಓಕುಳಿಗೆ ಕೆಂಪಾಯಿತು ಭೂಮಿ
ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ನೆನಪಾಯಿತು ಕಾದಿಹನು ಪ್ರೇಮಿ

ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುತ ಗೂಡನು ಅರಸುತ ಹಾರಿವೆ ಹಕ್ಕಿಗಳು
ದಿನವಿಡೀ ಜೊತೆಗೇ ಕಳೆದಿವೆ ನೋಡು ಪ್ರೀತಿಯ ಜೋಡಿಗಳು
ಎಲ್ಲಿಹೆ ನೀನು ಕಾಯುವುದೆನಿತು ಆವರಿಸುತಿದೆ ಇರುಳು
ವರುಷಗಳಂತೆ ಕಳೆದಿಹೆ ನಾನು ನೀನಿಲ್ಲದ ಆ ನಿಮಿಷಗಳು

ಆಟದ ಬಯಲನು ಬಿಟ್ಟು ಚಿಣ್ಣರು ಓಡಿವೆ ಮನೆಕಡೆಗೆ
ಸಜ್ಜಾಗುತಿವೆ ಮೈಶುಚಿಗೊಂಡು ಭಕ್ತಿಲಿ ದೇವರ ಭಜನೆಗೆ
ದೇವರ ಗುಡಿಯಲಿ ಬೆಳಗುತಿದೆ ಸಂಜೆಯ ನಂದಾದೀವಿಗೆ
ನಾನಿಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು ಕಾದಿರುವೆ ನನ್ನಯ ಪ್ರೇಮದ ದೇವತೆಗೆ

ನಿನ್ನ ಹಾಡು

ನಿನ್ನೊಳಗಿಂದಲೆ ದನಿಯಿದು ಬಂದಿದೆ ಇಂಪಿನ ಹಾಡಾಗಿ
ಸರಿಗಮಗಳ ಗೋಜೇ ಇಲ್ಲದೆ ಪದಕೇ ಸ್ವರವಾಗಿ
ರಾಗದ ಜಾಡನು ಹಿಡಿದು ಹೊರಟೆ ಅರಿಯದೆ ದಂಗಾಗಿ
ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡಿಗೆ ರಾಗವು ಏಕೆ ಹೇಳಿದೆ ಮನ ಬೀಗಿ

ಎಲ್ಲೇ ನಿಂತರು ಎಲ್ಲೇ ಕುಂತರು ಕಾಡಿದೆ ಈ ರಾಗ
ಭಾವ ವೈಭವಕೆ ರಾಗವು ಬೆರೆತರೆ ಸುಂದರ ಸಂಯೋಗ
ಎಂದೋ ಕೇಳಿದ ನೆನಪಿದು ಬರುತಿದೆ ಎಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗ
ಹಾಡಿನ ವಸ್ತು ನಾನಿರಬಹುದೇ ನೆನೆದರೆ ಆವೇಗ

ರಾಗವ ತೆಗೆಯಲು ನಾನೂ ಹೊರಟೆ ದನಿಯೇ ಬರುತಿಲ್ಲ
ಕೋಗಿಲೆ ದನಿಗೂ ಕಾಗೆಯ ಸ್ವರಕೂ ಅಂತರ ಇಹುದಲ್ಲ
ಮತ್ತೆ ಕೇಳುವ ಕಲಿಯುವ ಆಸೆ ನೀನೇ ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ
ನೀನಿರದಿರೆ ಏನು ನಿನ್ನುಸಿರಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಸಾಕಲ್ಲ

ಎದೆಗೂಡಲ್ಲಿ ಮೊಳಗಿದೆ ಸ್ವರವು ಗುನುಗುತ ನಿನ್ನೀ ಹಾಡನ್ನು
ಹೃದಯದ ಬಡಿತವು ನೀಡಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ರಾಗಕೆ ತಾಳವನು
ನರನಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ನೆತ್ತರು ಹರಿದಿದೆ ತುಂಬುತ ನಾದವನು
ಮೈಮನಸೆಲ್ಲಾ ಹಾಡೇ ತುಂಬಿದೆ ಮರೆಯಲಿ ಹೇಗಿದನು

ಕನಸಿನ ಕನ್ಯೆ

ಕನಸಲಿ ನೋಡಿದ ಮನವನು ಕಾಡಿದ ಹೆಣ್ಣು ಯಾರಿವಳು
ತುಟಿಯೆ ತೆರೆಯದೆ ಕಣ್ಣ ಸನ್ನೆಲೆ ಏನೋ ಹೇಳಿದಳು
ಅರಿಯದೆ ಏನೂ ಹೊರಳಿದೆ ನಾನು ಜಾಗರ ಇಡೀ ಇರುಳು
ನಿದ್ದೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಆಟವ ಆಡಿ ನನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿ ದೋಚಿದಳು

ಕಮಲದ ನಯನ ಚಿಟ್ಟೆಯ ರೆಪ್ಪೆ ಪಟ ಪಟ ಬಡಿಯುತಿದೆ
ಏನೋ ಹೇಳಲು ಹೊರಟ ತುಟಿಗಳು ಅರಿಯದೇ ನಾಚುತಿವೆ
ಕರಿಮುಗಿಲಂದದೆ ಹಾರುವ ಕುರುಳು ಮಲಗಿವೆ ಹಣೆ ಮೇಲೆ
ಸರಿಸುತಿದೆ ಅದ ಕೋಮಲ ಬೆರಳು ಮುದ್ದು ಸುಕೋಮಲೆ ಈ ಬಾಲೆ

ಕೆನ್ನೆಯ ನುಣುಪು ತುಟಿಗಳ ಹೊಳಪು ಓಕುಳಿಯಾಡುತಿವೆ
ದಾಳಿಂಬೆಯ ಕಾಳಿನ ಬಿಳಿ ಹಲ್ಲುಗಳು ಪಳಪಳ ಹೊಳೆಯುತಿವೆ
ಕನಸಿನ ಕನ್ಯೆಯ ಪಡೆವುದು ಹೇಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ನಾ ಸೋತೆ
ಇರುಳದು ಸರಿದರೂ ಕನಸಿನ ಗುಂಗಲೇ ನಾ ಹಗಲೂ ಮೈಮರೆತೆ

ಆಪ್ತ ಮಿತ್ರ

ಯಾವ ಮೋಹಕ ಕ್ಷಣವು ಬೆಸೆಯಿತು ನನ್ನ ಇವನ ಸ್ನೇಹವ
ಯಾವ ಜನ್ಮದ ನಂಟೋ ಎನೋ ಬಿಡಿಸಲಾಗದೀ ಬಂಧವ
ಹೂವು ಹಾಲಿನ ಮನಸಿನವನು
ಜೇನು ನುಡಿಗಳ ಒಡೆಯನಿವನು
ಚಂದ್ರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುವವನು
ನನ್ನ ಪೀತಿಯ ಗೆಳೆಯನಿವನು

ಕಡಲ ಅಲೆಗಳು ಇವನ ನಗುವು
ನೋಡಲೆನಗೆ ನಲಿವೋ ನಲಿವು
ಮಾಸದಿರಲಿ ಈ ನಗುಮೊಗವು
ಬರದಿರಲೆಂದೂ ಇವಗೆ ನೋವು

ಎಲ್ಲ ಬೆಳಕಿಗೂ ಇವನೇ ಕಿರಣ
ಎಲ್ಲ ಸಿಹಿಗೂ ಇವನೇ ಹೂರಣ
ಎಲ್ಲ ನಲಿವಿಗೂ ಇವನೇ ಕಾರಣ
ಎಲ್ಲ ನೋವಿಗೂ ಇವನೇ ಸಾಂತ್ವನ

ಇವಗೆ ಇಲ್ಲ ಯಾವ ಹೋಲಿಕೆ
ಬೇರೆ ಗೆಳೆತನ ಬೇಕು ಏಕೆ
ಇವನೇ ಸ್ಪರ್ಧಿ ಇವನ ಸ್ಥಾನಕೆ
ಸುಂದರ ಸ್ನೇಹದ ಹೂಬನಕೆ

ಎನ್ನ ನೆನಪಿನ ಬಾನಂಗಳದಲಿ
ಇವ ಬರೆದಿಹ ಚಂದದ ರಂಗೋಲಿ
ಅದರ ಸೊಬಗೆಂದು ಮಾಸದೇ ಇರಲಿ
ಈ ಸ್ನೇಹ ಅಜರಾಮರವಾಗಿರಲಿ

ಮುಂಜಾನೆ

ರವಿ ಮೂಡಿದ ಬೆಳಗಾಯಿತು
ಉಷೆ ಬಂದಳು ಹಗಲಾಯಿತು
ನಿಶೆಯ ನಶೆಯಾಟ ಮುಗಿಯಿತು
ಬಾನೆಲ್ಲ ರಂಗು ರಂಗೇರಿತು

ಹೊನ್ನಿನ ಕಿರಣ ಹಸಿರೆಲೆ ಮೇಲೆ
ಎಲೆ ಎಲೆ ಮೇಲೆ ಮಂಜಿನ ಮಾಲೆ
ಮೂಡಿತು ಅದರಲೇ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲೆ
ಜೀರುಂಡೆಯ ದನಿ ಜೊತೆಜೊತೆಯಲ್ಲೇ

ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುತ ಹಕ್ಕಿಯ ಕೊರಳು
ಹುಡುಕುತ ಹೊರಟಿವೆ ಕಡ್ಡಿ ಕಾಳು
ಸ್ವೇಚ್ಛೆಯ ಕುರಹು ಈ ಬಾನಾಡಿಗಳು
ಮನುಜನಿಗೇಕೆ ಬಂಧದ ಗೋಳು

ಮೊಗ್ಗನರಳಿಸಿತು ಕಿರಣದ ಚುಂಬನ
ಹುಡುಕುತ ಬಂದಿದೆ ಭ್ರಮರವು ಜೇನ
ಹೂದುಂಬಿಗಳ ಸುಮಧುರ ಮಿಲನ
ಸವಿಯುವ ನಯನಕೆ ಸುಂದರ ಸ್ವಪ್ನ

ದನಕರು ಹೊರಟಿವೆ ಹುಡುಕುತ ಮೇವು
ಕೊರಳಿನ ಘಂಟೆಯ ಢಣಢಣ ನಾದವು
ಗಿಡಗಂಟೆಗಳೂ ಉಲಿದಿವೆ ತಾವು
ಸುಂದರ ಸುಂದರ ಈ ಮುಂಜಾವು

ಅಗಲಿಕೆ

ಕನಸಿನಲ್ಲೂ ಕಾಡುತಿರುವ ನೆನಪು ನಿನ್ನದೇ
ಬಾಳೆಲ್ಲವ ಬರಿದಾಗಿಸಿ ನೀನೆಲ್ಲಿ ಅವಿತಿಹೆ?

ನಿದ್ದೆ ಅಮಲಿನಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಹೀಗೇಕೆ ಕಾಡಿಹೆ?
ಎದ್ದು ಕುಳಿತರೆಲ್ಲ ಶೂನ್ಯ ಭ್ರಮೆಯು ನಿನ್ನದೇ
ನಾ ಕಂಡ ಮೊದಲ ಕನಸು ನೀನೇ ಪ್ರಿಯತಮೆ
ಧ್ಯಾನ ಧ್ಯೇಯ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆಲ್ಲ ನೀನೆಯೇ

ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ಎದೆಯ ವೀಣೆ ತಂತಿ ಮೀಟಿದೆ
ಸರಿಗಮಗಳ ಬೆರೆಸಿ ಪ್ರೇಮ ರಾಗ ನುಡಿಸಿದೆ
ತೇಲಿ ಹೋದೆ ಅಂದು ನಾನು ನಾದದಲೆಯಲಿ
ವೀಣೆ ಒಡೆದೆ ತಂತಿ ಮುರಿದೆ ಪ್ರೇಮ ಮಣ್ಣಲಿ

ನಿನ್ನೊಲವ ಕಂಪು ನುಡಿಯ ಇಂಪು ಮರೆಯದಾದೆನು
ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶ ತಂದ ಸೊಂಪು ಹಿತವ ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣೆನು
ಎದಯಲಿಂದು ಮೂಕ ರಾಗ ಕೇಳು ಗೆಳತಿಯೇ
ಕೇಳದಾದೆ ಹೇಳದಾದೆ ಪ್ರೇಮಿಗೀಗತಿಯೇ

ನನ್ನ ಚಿತೆಯ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಬೆಳಗಲಿ
ಭಸ್ಮದೆಲ್ಲ ಕಣ ಕಣವೂ ನಿಂದೇ ಹೆಸರಲಿ
ತೊಳೆದುಬಿಡು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೆನಪ ಹೊಳೆಯಲಿ
ಮಗುವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬರುವೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲಿ

ಮನದನ್ನೆ

ಬೆಳಕೇ ಇರದ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೇ ಬೆಳಕು
ಮೌನದ ಬೆಂಗಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಉಸಿರೇ ಪಲುಕು
ನೊಂದು ಬೆಂದ ಈ ಮನಕೆ ನಿನ್ನ ನಗುವೇ ಬದುಕು
ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಲು ಬರುವೆ ಒಡನೆ ಜೊತೆಯ ನೀಡು ಅದಕೂ

ನಿನ್ನ ಸಂಗದೆ ಮಾತೇ ಬೇಡ ಮೌನವೇ ಹಿತಕರ
ಒಂದು ನೋಟದ ಖುಶಿಯೆ ಸಾಕು ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಸುಮಧುರ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ತುಳುಕಿದೆ ಸಪ್ತ ಸಾಗರ
ನಗುವಿನಲ್ಲೇ ಹೊಳೆಯುತಿಹನು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಚಂದಿರ

ನೋವಿನಲ್ಲೂ ನಲಿವಿನಲ್ಲೂ ಕೈಯ ಬಿಡೆನು ಎಂದೆ
ಕೊಟ್ಟ ಮಾತು ಏನಾಯಿತು ನೀ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ನಿಂದೆ
ಎನಿತು ದೂರವಿದ್ದರೇನು ಮೈಮನದೆ ನೀ ತುಂಬಿದೆ
ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಪುಷ್ಪವನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪೊಜೆಗೆ ತಂದೆ

ತಳ್ಳದಿರು ದೂರ ಎನ್ನ ಸಹಿಸೆ ನಾ ಅನಾದರ
ಒಲವ ಕುಡಿಯ ಚಿವುಟಿ ಹೊರಟೆ ಎನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ದೂರ
ಸತ್ತು ಸತ್ತು ಬದುಕಿ ಉಳಿದೆ ನಾ ನಿನಗೋಸ್ಕರ
ಆದರಿಂದು ಬದುಕಿ ಸತ್ತೆ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾ ನಶ್ವರ