ಮುದ್ದು ಕಂದ

ಅತ್ತುಬಿಡು ಓ ಕಂದ ಅಳುವಿಲ್ಲೇ ಮುಗಿಯಲಿ
ನಾಳೆಯ ಹಾದಿಯಲಿ ನಗುವೇ ತುಂಬಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ಮನದಿಂಗಿತವ ಯಾರು ಬಲ್ಲವರಿಲ್ಲಿ?
ಅಳುವಿನ ಕಾರಣವ ನಾ ಎಂತು ತಿಳಿಯಲಿ?

ಕ್ಷಣಕೊಮ್ಮೆ ಅಳುತಿರುವೆ ಕ್ಷಣಕೊಮ್ಮೆ ನಗುವೆ
ದುಃಖದಾಚೆಗೆ ಸುಖವು ಎಂದು ಸಾರುತಲಿರುವೆ
ಅವರಿವರ ಕೈ ಮೇಲೆ ಆಡಿ ಬೆಳೆಯುತಲಿರುವೆ
ಎಲ್ಲರ ನಡುವಲೂ ನನ್ನ ಗುರುತಿಟ್ಟಿರುವೆ

ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಕರೆದು ನೀ ಮುದ್ದಾಡು ಎನುತಿರುವೆ
ಎತ್ತಿಕೊಂಡರೆ ನನ್ನ ಜಡೆಯ ಹಿಡಿದೆಳೆಯುವೆ
ಕೆನ್ನೆಯ ಮುದ್ದಿಸುತ ಕುಂಕುಮವ ಅಳಿಸುವೆ
ಸರವ ಜಗ್ಗುತಲಿ ಮುಡಿದ ಹೂ ಕೀಳುವೆ

ನಿನ್ನ ಆಟಗಳೆಲ್ಲ ಹೆತ್ತ ಕರುಳಿಗೆ ಚೆಂದ
ಮುದ್ದಾಗಿ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವ ಚಂದ್ರ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತಿದೆ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ
ಎಲ್ಲರೂ ಹೀಗಿರೆ ಈ ಜಗವೆಷ್ಟು ಅಂದ

ವಂಚನೆಯ ಒಂದೆಳೆಯು ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗದು
ಪುಟ್ಟ ತೆಲೆಯೊಳಗೆ ಯೋಚನೆಯು ಏನಿಹುದು?
ಎಲ್ಲಕೂ ಅಸ್ತ್ರವದು ಅಳುವೊಂದೇ ನಿನಗೆ
ಸಂತೈಸಿ ಸೋತಿಹೆನು ವೇಳೆಯಲ್ಲವು ನಿನಗೆ

ನೀನು ಜನಿಸಿದ ಮೇಲೆ ದಿನಚರಿಯೆ ಬದಲಾಯ್ತು
ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ನೀನೆಣಿಸಿದಂತಾಯ್ತು
ಅರೆ ಗಳಿಗೆಯೂ ನನ್ನ ಬಿಡಲಾರೆ ಎನುತಿರುವೆ
ನನಗೆ ಬಿಡುವಾಗುವುದು ನೀ ಮಲಗಿದಾಗಲೇ

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ ನೀ ಅಂಬೆಗಾಲಿಡುವಾಗ
ಮನೆತುಂಬ ಬೆಳಕು ನೀ ಕಿಲಕಿಲನೆ ನಗುವಾಗ
ಮನೆ ಮನವ ಬೆಳಗುತಿಹ ನೀನೇ ನಂದಾದೀಪ
ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ಕಾಣುವೆನು ಭಗವಂತನ ರೂಪ

ತೊದಲು ನುಡಿಗಳನೆಲ್ಲ ನಾ ತಿದ್ದಿ ಕಲಿಸುವೆ
ಎಡವಿ ಬೀಳಲು ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸುವೆ
ಏಳು ಬೀಳಿನಲೆಲ್ಲ ನಾ ಜೊತೆಯಿರುವೆ ಕಂದನೆ
ಬೆಳೆಯುತಿರು ನೀನೆಂದು ಹಾಗೆಯೇ ಸುಮ್ಮನೆ

ಮನವಿರಲಿ ಮಗುವಂತೆ ನೀನೆಷ್ಟು ಬೆಳೆದರೂ
ಬಾಂಧವ್ಯ ಬೆಸೆದಿರಲಿ ನೀನೆಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ